bossboon Blog
Loy Krathong Festival
One of the most popular festivals in early November is the Loy Krathong Festival. It takes place at a time when the weather is fine as the rainy season is over and there is a high water level all over the country.
“Loy” means “to float” and a “Krathong” is a lotus-shaped vessel made of banana leaves. The Krathong usually contains a candle, three joss-sticks, some flowers and coins.
In fact, the festival is of Brahmin origin in which people offer thanks to the Goddess of the water. Thus, by moonlight, people light the candles and joss-sticks, make a wish and launch their Krathongs on canals, rivers or even small ponds. It is believed that the Krathongs carry away sins and bad luck, and the wishes that have been made for the new year due to start. Indeed, it is the time to be joyful and happy as the sufferings are floated away.
The festival starts in the evening when there is a full moon in the sky. People of all walks of life carry their Krathongs to the nearby rivers. After lighting candles and joss-sticks and making a wish, they gently place the Krathongs on the water and let them drift away till they go out of sight.
A Beauty Queen Contest is an important part of the festival and for this occasion it is called “The Noppamas Queen Contest”. Noppamas is a legendary figure from the Sukhothai period. Old documents refer to her as the chief royal consort of a Sukhothai King named “Lithai”. Noppamas was said to have made the first decorated Krathong to float in the river on the occasion.
In Bangkok, major establishments such as leading hotels and amusement parks organise their Loy Krathong Festival and the Krathong contest as major annual function.
For visitors to Thailand, the Loy Krathong Festival is an occasion not to be missed. The festival is listed in the tourist calendar. Everyone is invited to take part and share the joy and happiness.
วันอาทิตย์ที่ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2556
bossboon: One Piece
bossboon: One Piece: One Piece ( ワンピース Wan Pīsu ? ) is a Japanese shōnen manga series written and illustrated by Eiichiro Oda . It has been serialized i...
bossboon Blog
bossboon Blog
bossboon: One Piece
bossboon: One Piece: One Piece ( ワンピース Wan Pīsu ? ) is a Japanese shōnen manga series written and illustrated by Eiichiro Oda . It has been serialized i...
bossboon Blog
bossboon Blog
วันเสาร์ที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2556
One Piece
One Piece (ワンピース Wan Pīsu) is a Japanese shōnen manga series written and illustrated by Eiichiro Oda. It has been serialized in Weekly Shōnen Jump since August 4, 1997; the individual chapters are being published in tankōbon volumes by Shueisha, with the first released on December 24, 1997, and the 70th volume released as of March 2013. One Piece follows the adventures of Monkey D. Luffy, a young boy whose body gains the properties of rubber after unintentionally eating a Devil Fruit, and his diverse crew of pirates, named the Straw Hat Pirates. Luffy explores the ocean in search of the world's ultimate treasure known as One Piece in order to become the next Pirate King.
The chapters have been adapted into an original video animation (OVA) produced byProduction I.G in 1998, and an anime series produced by Toei Animation, which began broadcasting in Japan in 1999. Since then, the still ongoing series has aired over 600 episodes. Additionally, Toei has developed eleven animated feature films, an OVA, and five television specials. Several companies have developed various types of merchandising such as a trading card game, and a large number of video games.
The manga series was licensed for an English language release in North America by Viz Media, in the United Kingdom by Gollancz Manga, and in Australia and New Zealand byMadman Entertainment. The anime series has been licensed by Funimation Entertainment for an English-language release in North America, although the series was originally licensed and distributed by 4Kids Entertainment.
In 2008, One Piece became the highest-circulating manga series.[1] In 2010, Shueisha announced that they sold over 260 million volumes of One Piece manga so far; volume 61 set a new record for the highest initial print run of any book in Japan with 3.8 million copies (the previous record belonging to volume 60 with 3.4 million copies). Volume 60 was the first book to sell over two million copies in its opening week on Japan's Oriconbook rankings.[2] One Piece is currently ranked as the best-selling manga series.[3] It enjoys a very high readership, with more than 280 million volumes of the series sold in Japan as of 2012. One Piece has received wide critical acclaim from reviewers, primarily for its art, characterization, humor and story.
| One Piece | |
.jpg) |
Manga
Main article: List of One Piece manga volumes
Written and illustrated by Eiichiro Oda, One Piece has been serialized in the manga anthology Weekly Shōnen Jump starting on August 4, 1997. The chapters have been published into tankōbon volumes by Shueisha since December 24, 1997.[35] As of April 8, 2013, there are 711 chapters and 70 tankōbon volumes.[36]
The One Piece series was licensed for an English language release by Viz Media publishes its English-language adaptation of the series, chapterwise in the manga anthology Shonen Jump, since the magazine's launch in November 2002, and in bound volumes since June 2003.[37][38][39] In 2009, Viz Media announced the release of five volumes per month in North America during the first half of 2010, greatly increasing that number.[40] In the United Kingdom, the volumes were published by Gollancz Manga, starting March 2006,[41] until Viz Media replaced it after the fourteenth volume.[42][43] In Australia and New Zealand, the English volumes have been distributed by Madman Entertainment since November 10, 2008.[44] In Poland, Japonica Polonica Fantastica is publishing the manga – as of June 2011, four volumes have been released.[45]
One Piece
One Piece (ワンピース Wan Pīsu) is a Japanese shōnen manga series written and illustrated by Eiichiro Oda. It has been serialized in Weekly Shōnen Jump since August 4, 1997; the individual chapters are being published in tankōbon volumes by Shueisha, with the first released on December 24, 1997, and the 70th volume released as of March 2013. One Piece follows the adventures of Monkey D. Luffy, a young boy whose body gains the properties of rubber after unintentionally eating a Devil Fruit, and his diverse crew of pirates, named the Straw Hat Pirates. Luffy explores the ocean in search of the world's ultimate treasure known as One Piece in order to become the next Pirate King.
The chapters have been adapted into an original video animation (OVA) produced byProduction I.G in 1998, and an anime series produced by Toei Animation, which began broadcasting in Japan in 1999. Since then, the still ongoing series has aired over 600 episodes. Additionally, Toei has developed eleven animated feature films, an OVA, and five television specials. Several companies have developed various types of merchandising such as a trading card game, and a large number of video games.
The manga series was licensed for an English language release in North America by Viz Media, in the United Kingdom by Gollancz Manga, and in Australia and New Zealand byMadman Entertainment. The anime series has been licensed by Funimation Entertainment for an English-language release in North America, although the series was originally licensed and distributed by 4Kids Entertainment.
In 2008, One Piece became the highest-circulating manga series.[1] In 2010, Shueisha announced that they sold over 260 million volumes of One Piece manga so far; volume 61 set a new record for the highest initial print run of any book in Japan with 3.8 million copies (the previous record belonging to volume 60 with 3.4 million copies). Volume 60 was the first book to sell over two million copies in its opening week on Japan's Oriconbook rankings.[2] One Piece is currently ranked as the best-selling manga series.[3] It enjoys a very high readership, with more than 280 million volumes of the series sold in Japan as of 2012. One Piece has received wide critical acclaim from reviewers, primarily for its art, characterization, humor and story.
| One Piece | |
|
Manga
Main article: List of One Piece manga volumes
Written and illustrated by Eiichiro Oda, One Piece has been serialized in the manga anthology Weekly Shōnen Jump starting on August 4, 1997. The chapters have been published into tankōbon volumes by Shueisha since December 24, 1997.[35] As of April 8, 2013, there are 711 chapters and 70 tankōbon volumes.[36]
The One Piece series was licensed for an English language release by Viz Media publishes its English-language adaptation of the series, chapterwise in the manga anthology Shonen Jump, since the magazine's launch in November 2002, and in bound volumes since June 2003.[37][38][39] In 2009, Viz Media announced the release of five volumes per month in North America during the first half of 2010, greatly increasing that number.[40] In the United Kingdom, the volumes were published by Gollancz Manga, starting March 2006,[41] until Viz Media replaced it after the fourteenth volume.[42][43] In Australia and New Zealand, the English volumes have been distributed by Madman Entertainment since November 10, 2008.[44] In Poland, Japonica Polonica Fantastica is publishing the manga – as of June 2011, four volumes have been released.[45]
วันอังคารที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2556
การ์ตูนญี่ปุ่นสำหรับเด็กและเยาวชน
การ์ตูนสำหรับเด็กและเยาวชน หมายถึง การ์ตูนที่มีเด็กและเยาวชนที่มีอายุระหว่าง 3-18 ปี เป็นกลุ่มเป้าหมายหลัก การ์ตูนเหล่านี้จึงไม่มีความรุนแรง หรือความลามกอนาจารอยู่เลย โดยอาจสร้างขึ้นมาเพื่อการศึกษา เพื่อให้ความบันเทิง หรือเพื่อเป็นการโฆษณาของเล่นทางอ้อม และอาจแบ่งย่อยออกได้เป็นการ์ตูนสำหรับเด็กผู้ชาย และการ์ตูนสำหรับเด็กผู้หญิง
การ์ตูนสำหรับเด็กผู้ชายในปัจจุบันส่วนมากมีตัวละครหลักเป็นเด็กอายุประมาณ 9-15 ปี และมักมีเนื้อหาเกี่ยวกับการผจญภัยหรือการแข่งขัน "กีฬา" ด้วยของเล่น เช่น รถแข่ง ลูกข่าง เป็นต้น หุ่นยนต์ยักษ์และสัตว์ประหลาดเป็นสิ่งที่พบได้ทั่วไปในการ์ตูนประเภทนี้ เนื้อเรื่องส่วนมากจะเป็นไปในทำนองว่า เด็กธรรมดากลุ่มหนึ่งได้รับหุ่นยนต์ สัตว์ประหลาดผู้ช่วย หรืออุปกรณ์วิเศษอย่างหนึ่งมา และต้องใช้สิ่งนั้นต่อสู้เพื่อพิทักษ์ความสงบสุขของโลกหรือดินแดนวิเศษอีกดินแดนหนึ่ง
การ์ตูนสำหรับเด็กผู้หญิงส่วนใหญ่มักอยู่ในแนวสาวน้อยเวทมนตร์ กล่าวคือเด็กผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งหรือกลุ่มหนึ่งซึ่งมักอยู่ ป.4-ม.6 ได้รับพลังวิเศษอย่างหนึ่งมาและต้องใช้พลังนั้นต่อสู้กับผู้ร้าย หรือไม่ก็ช่วยเหลือเพื่อนและคนที่อยู่รอบข้าง สาวน้อยเวทมนตร์ทุกคนมักจะมีคฑาหรือตลับวิเศษใช้สำหรับแปลงร่างและเสกคาภา และผู้ช่วยเป็นสัตว์ประหลาดผู้ได้ตัวเล็กน่ารัก
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากเอกสารอ้างอิงหรือแหล่งข้อมูล โปรดช่วยพัฒนาบทความนี้โดยเพิ่มแหล่งข้อมูลน่าเชื่อถือ เนื้อหาที่ไม่มีการอ้างอิงอาจถูกคัดค้านหรือนำออก
เครยอนชินจัง[1] (ญี่ปุ่น: クレヨンしんちゃん Kureyon Shinchan ?) (อังกฤษ: Crayon Shin-chan) เป็นการ์ตูนญี่ปุ่น เรื่องและภาพโดยโยชิโตะ อุสึอิ ตีพิมพ์ในประเทศญี่ปุ่นโดยสำนักพิมพ์ Futabasha ในประเทศไทยตีพิมพ์โดยสำนักพิมพ์เนชั่น เอ็ดดูเทนเมนท์ และได้รับการสร้างเป็นแอนิเมชัน ในปีพ.ศ. 2535
ชินจังจอมแก่น เป็นการ์ตูนแนวตลกขบขันเรื่องหนึ่งที่ได้รับความนิยมอย่างมากในประเทศไทย ชินจังเป็นการ์ตูนที่มีลายเส้นง่าย ๆ
เนื้อหา
[ซ่อน]| เครยอนชินจัง | |
 | |
| ชื่อไทย | เครยอนชินจัง |
| ชื่อญี่ปุ่น | クレヨンしんちゃん |
| ชื่ออังกฤษ | Crayon Shin-chan |
| ประเภท | เซเน็น |
| แนว | คอมเมดี้ |
| มังงะ | |
| เขียนเรื่อง | โยชิโตะ อุสึอิ |
| สำนักพิมพ์ |  ฟุตาบะฉะ เนชั่น เอ็ดดูเทนเมนท์ |
| ลงนิตยสาร | วีคลี่มังงะแอคชั่น |
| เมื่อ | สิงหาคม 2533 – สิงหาคม 2553 |
| จำนวนเล่ม | 50 เล่ม 33 เล่ม |
| ภาพยนตร์การ์ตูนโทรทัศน์ | |
| ผู้กำกับ | มิตซึรุ ฮอนโก (2535-2539) เคอิจิ ฮาระ (2539-2547) ยูจิ มุโต (2547-) |
| ผลิตโดย | ชินเอย์อเนเมชั่น |
| ฉายทาง | อนิแม็กซ์, ทีวีอาซาฮี ช่อง 3 |
| ฉายครั้งแรก | 13 เมษายน 2535 - ปัจจุบัน |
| จำนวนตอน | มากกว่า 2,000 ตอน |
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมการ์ตูนญี่ปุ่น | |
เนื้อเรื่อง[แก้]
เนื้อเรื่องเกี่ยวกับชินจัง (โนะฮาร่า ชิโนสึเกะ; Nohara Shinosuke) เด็กอนุบาลวัย 5 ขวบสุดแก่น มีนิสัยคล้ายคลึงกับพ่อ (ฮิโรชิ) เช่น ชอบผู้หญิงหุ่นดีหน้าตาดี และยังชอบอาบน้ำกับพ่อมาก . แม่ของชินจัง (มิซาเอะ) มีนิสัยขี้เหนียวและขี้อ่อนแอ แต่โมโหง่ายและน่ากลัว.ชินจังมีน้องสาวหนึ่งคนชื่อฮิมาวาริ. ครอบครัวของชินจังเลี้ยงหมาหนึ่งตัว ชื่อเจ้าขาว (ชิโร่). เพื่อน ๆ ของชินจังที่พบในเรื่องบ่อย ๆ คือ คาซาม่าคุง, เนเน่จัง, มาซาโอะคุง, และ โบจัง ชินจังมักมีท่าแปลก ๆ เช่น ท่ามนุษย์ต่างดาวนู้ดครึ่งก้น ท่าที่เอากางเกงในมาครอบหัว โดยทำเหมือนกับว่ามันเป็นหน้ากาก ชินจังชอบดูการ์ตูนหน้ากากแอ็คชั่น เป็นคนที่ชื่นชอบ และชื่นชมในตัวหน้ากากแอ็คชั่นมาก มีขนมโปรดคือ ช็อกโกบิ การละเล่นของชินจังที่โรงเรียนคือ เล่นเป็นยุง เล่นเป็นอึ เล่นซ่อนแอบแบบไม่มีคนหา เล่นแกล้งตายบนหิมะ เล่นพ่อ แม่ ลูก (เมื่อถูกเนเน่จังบังคับ) สูง105.9 หนัก22.8 หมู่เลือด B
ตัวละคร[แก้]
ตัวละครหลัก[แก้]
- โนะฮาร่า ชินโนซึเกะ (อายุ 5 ปี) ตัวละครเอกของเรื่อง มีนิสัยเจ้าชู้ แก่แดด กะล่อน ชื่นชอบสาวสวยหุ่นดีคล้ายฮิโรชิ ชอบเข้าบ้านคนอื่นโดยไม่ได้รับอนุญาต หาเรื่องป่วนได้ทุกเวลา อึ,ฉี่เรื่ยราด มีปัญหาเรื่องออกเสียงและการใช้ภาษาอย่างผิดหลักไวยากรณ์ กระนั้นก็ยังพูดจาฉะฉาน ใช้คำพูดเกินเด็ก แทงใจดำคน ปากอ่อน อ่านใจคนเก่งมาก(ดังพบเห็นได้จากการไปห้างสรรพสินค้า ที่มักจะรู้เล่ห์กลของพนักงานขาย) ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน ชอบทำให้คนอื่นเข้าใจผิดจากการฟังผิด ๆถูก ๆ แต่แท้จริงแล้วเป็นคนที่รักครอบครัวและคนรอบข้างอยู่ ที่สำคัญกว่านั้นสิ่งที่ไม่มีใครพูดถึง คือ ความมีน้ำใจของชินจัง มีความเฉลียวฉลาด กล้าหาญ คิดดีทำดี และสุดท้ายเป็นคนเห็นอกเห็นใจผู้อื่นแถมยังชอบช่วยเหลือผู้ที่เดือดร้อนด้วย แอบชอบนานาโกะ (ความสามารถพิเศษของชินจังคือ มีปฏิกิริยาตอบโต้กับสาวสวยรวดเร็ว ลอกเลียนแบบเก่ง ทำเครื่องแต่งกายเก่ง และเต้นเก่ง)
- โนะฮาร่า ฮิมาวาริ (วัยคลาน) น้องสาวของชินโนซึเกะ ซนมาก มีนิสัยคล้ายมิซาเอะ ชื่นชอบเครื่องประดับและดาราหนุ่มหล่อ ชื่อของฮิมาวาริมาจากการเลือกชื่อโดยการใช้เครื่องบินกระดาษ โดยคำว่า ฮิมาวาริ มาจากชื่อห้องเรียนที่ชินโนซึเกะเรียนอยู่ (ฮิมาวาริ แปลว่า ดอกทานตะวัน)
- โนะฮาร่า มิซาเอะ (อายุ 29 ปี) แม่ของชินโนซึเกะ ชอบใส่กางเกงในสีใส ฉูดฉาด ขนหน้าแข้งดก ท้องลาย พละกำลังเยอะ ก้นเบอะ ทำให้ถูกชินโนะซึเกะนำไปล้อเสมอ นอกจากนั้นยังมีเรื่องอับอายขายหน้าเพื่อนบ้านจากการเล่นกับชินจังอยู่บ่อย ๆ ในการลงโทษชินโนะซึเกะนั้นมีทั้งเบาและหนักเช่น เขกหัว ปั่นหัว (หรือปั่นนรก) หยิกแก้ม หยิกหู แต่ที่หนักที่หนักที่สุดคือ ตีก้น10ทีรวด
- โนะฮาร่า ฮิโรชิ (อายุ 35 ปี) พ่อของชินโนซึเกะ มีอาชีพเป็นพนักงานบริษัท แอบเจ้าชู้และชอบกินเบียร์(ประมาณว่าขาดสักวันจะลงแดง)เลี้ยงดูชินโนซึเกะแบบเพื่อน บางครั้งถูกชินโนะซึเกะแกล้งจนเข้าใจผิดว่านอกใจหลายตอน
- เจ้าขาว (ชีโร่) สุนัข(น่าจะเป็นพันธุ์พุดเดิล)ที่ถูกทิ้ง ซึ่งชินจังนำมาเลี้ยง แต่มักจะไม่ได้รับการเอาใจใส่จากชินจังเท่าที่ควร เช่น ลืมให้อาหาร ไม่พาไปเดินเล่น(จะทำก็ต่อเมื่อมิซาเอะสั่ง) มีนิสัยชอบเก๊กหล่อเมื่อสุนัขตัวเมียเดินผ่าน มีอยู่ตอนหนึ่ง มิซาเอะขายเจ้าขาวไปแต่ก็มาอยู่กันอีกครั้ง แม่ชื่อบอร์ช มีพี่น้องรวมเจ้าขาวด้วยเป็น 4 ตัว มีแฟนชื่อเมงุ
- ซากุราดะ เนเน่ มีชื่อเล่นว่า เนเน่จัง เป็นเด็กสาวในกลุ่มของชินโนซึเกะ มีนิสัยขี้โมโห แก่แดด ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน(โดยเฉพาะครูที่โรงเรียน) แต่ซ่อนไว้โดยการทำนิสัยน่ารัก ชอบเล่นพ่อแม่ลูกเป็นชีวิตจิตใจและบังคับให้คนอื่นเล่นด้วย เนเน่จังจะต่อยตุ๊กตากระต่ายตัวเล็กเป็นการระบายอารมณ์ ซึ่งเลียนแบบมาจากคุณแม่ของเนเน่จังนั่นเอง(หลายคนคาดว่าน่าจะเป็นเจ้าสาวของชินโนะซิเกะในอนาคต)
- คาซามะ โทโอรุ มีชื่อเล่นว่า คาซาม่าคุง เป็นเด็กที่เกิดมาในครอบครัวที่ยุ่งอยู่กับธุรกิจ จึงต้องอยู่ที่แมนชั่น เพื่อให้ สะดวกต่อการย้ายบ้าน จึงทำให้คาซาม่าคุง มีนิสัยขี้โอ่ ชอบอวดร่ำอวดรวยในบางครั้ง และยังติดแม่มาก แต่เป็นเด็กเรียนดีของห้อง เพราะเรียนพิเศษ (บางครั้งก็ไม่อยากเรียน) มักถูกชินโนซึเกะแซวเล่นและคอยปั่นป่วนตลอดเวลา เลยทำให้ไม่กล้าเปิดเผยความชอบส่วนตัวสักเท่าไหร่ (เช่นชอบการ์ตูนสาวน้อยเวทมนตร์ โมเอะ-P) เกรงจะถูกชินโนซึเกะเอาไปล้อ จริง ๆ แล้วเป็นเพื่อนที่สนิทกับชินจังมาก ชอบแต่งคอสเพลย์เนตัวละครหญิง ในปี2010อยู่มหาวิทยาลัยโตเกียว
- ซาโต้ มาซาโอะ มีชื่อเล่นว่า มาซาโอะคุง เป็นเด็กผมโล้น มีนิสัยขี้ระแวง ขี้แย อ่อนแอ ถูกหลอกง่ายจึงมักถูกเพื่อน ๆลากไปสร้างวีรกรรมเสมอ ๆ แต่บางครั้งก็ดูเข้มแข็งขึ้น(จะเห็นได้ชัดจากฉบับการ์ตูนภาพยนตร์) มักถูกเด็กประถมรังแกบ่อยครั้ง มีฉายาว่า หัวข้าวปั้น หลงรักไอย์จังอย่างโงหัวไม่ขึ้น ถึงแม้ว่าเจ้าตัวจะหลงรักชินโนะซิเกะก็ตาม
- โบ เป็นเด็กที่พูดน้อยและตัวสูงที่สุดในกลุ่ม ลักษณะเด่นคือ มีน้ำมูกไหลย้อยตลอดเวลาและพูดแค่คำว่า "โบ" มีความลับอยู่ในเรื่องครอบครัว เพราะไม่ปรากฏพ่อแม่โบจังเลย (มีตอนที่กลุ่มชินจังพยายามตามสืบหาพ่อแม่ของโบจัง แต่ไม่สำเร็จ) มีความเก่งด้านศิลปะเชิงนามธรรม ได่รับรางวัลประกวดวาดภาพหลายครั้ง เช่น หัวใจของอีกา ชอบสะสมหินรูปร่างแปลก ๆ
- ซึโอโตเมะ ไอย์ มีชื่อเล่นว่า ไอย์จัง เป็นคุณหนูลูกเศรษฐี เป็นทั้งเพื่อนและคู่กัดของเนเน่จัง ปรากฏตัวในหนังสือการ์ตูนเล่มที่ 16 มักจะชอบพูดจาเกี่ยวกับเรื่องฐานะ ซึ่งทำให้มีปัญหากับเนเน่จังอยู่บ่อยครั้ง หลงรักชินโนะซึเกะมาก แต่เจ้าตัวไม่สนใจ มีความสามารถพิเศษในการจัดงานต่าง ๆ (โดยใช้บอดี้การ์ด) และทำให้เด็กผู้ชายคนอื่น ๆตกหลุมรักได้
ตัวละครรอง[แก้]
- โอฮาร่า นานาโกะ ชินโนซึเกะมักเรียกเธอว่า พี่นานาโกะ เป็นเพื่อนบ้านของชินโนะซึเกะ มีคุณพ่อเป็นนักเขียนนิยายชื่อดัง(ซีรีส์สดใส) ซึ่งหวงลูกสาวมาก ไปไหนต้องตามไปด้วย นานาโกะเป็นคนที่น่ารัก และเป็นคนที่ชินโนะซึเกะแอบชอบด้วย มีความฝันอยากเป็นครูโรงเรียนอนุบาล
- ครูโยชินาง่า มิโดริ (อิชิซากะ มิโดริ) ครูประจำชั้นห้องฮิมาวาริ มักเหนื่อยหน่ายใจกับพฤติกรรมของชินโนซึเกะ แต่ภูมิใจที่ได้สอนเด็ก ๆจอมซนพวกนี้ ภายหลังได้แต่งงานกับ อิชิซากะ จุนอิจิ โดยมีพ่อสื่อแม่สื่อคือกลุ่มของชินโนซึเกะ แต่งงานที่โรงเรียนอนุบาล ท่ามกลางสายฝน ปัจจุบันมีลูกสาว ชื่อ โมโมะ (ซึ่งคนทำคลอดคือ ชินจัง กับ เจ๊ลำไย)
- ครูมัตสึซากะ อุเมะ ครูประจำชั้นห้องกุหลาบ มาจากโกะคิบะระ มีลักษณะคล้ายสาวสวยไฮโซ ด่าเก่ง ปากจัด ขี้โอ่ นิสัยแย่มาก และชอบต่อล้อต่อเถียงกับโยชินนาง่า บ่อยครั้ง มีจุดอ่อนเรื่องหาแฟนไม่ได้ (แม้ว่าจะมีคนรักอยู่แล้วก็ตาม) และเรื่องการเป็นสาวโสด กำลังคอยหาดูใจกับหมอเกียวดะ โทคุโร่ ซึ่งตอนนี้ไปทำวิจัยขุดซากฟอสซิลไดโนเสาร์อยู่ต่างประเทศ - - ภายหลังในเครยอนชินจัง เล่มที่ 31 จากการวางระเบิดก่อการร้ายได้เกิดโศกนาฏกรรมขึ้นเมื่อคุณหมอโทคุโร่ซึ่งกลับไปขุดฟอสซิลหน้าหมูเซารัส (รอบ 2) ได้เสียชีวิตลง ความรักของครูอุเมะกับหมอโทคุโร่จึงเหลือเพียงภาพความทรงจำ
- ครูอาเงโอะ มาซึมิ ครูผู้มี2บุคลิก โดยเมื่อใส่แว่นจะมีท่าทางสงบเสงี่ยม เรียบร้อยและไม่กล้าแสดงออก แต่เมื่อถอดแว่นออกจะเปลี่ยนเป็นคนละคน เก่งทางด้านคอมพิวเตอร์ แอบทำเว็บไดอารี่เป็นของตนเองแต่กลุ้มใจที่ไม่มีใครเข้ามาดูเลยสักคนเนื่องจากไม่กล้าบอกว่าตนเองมีเว็บไซต์
- ครูใหญ่ ทาคาคูระ บุนตะ ครูใหญ่แห่งโรงเรียนอนุบาลฟุตาบะ มีหน้าตาคล้ายนักเลงยากูซ่าระดับหัวหน้าแก๊งค์ ทำให้ทุกคน(รวมถึงตัวเอง)กลัว แต่จริง ๆแล้วเป็นคนใจดี
- คุณนาย ทาคาคูระ โฮโบะเค็น ภรรยาของคุณครูใหญ่
- เคย์โกะ เป็นเพื่อนสนิทของมิซาเอะ มีสามีอายุน้อยกว่า(ชินจังและมิซาเอะคิดว่าไปหลอกแต่งงาน)ชินจังมักจะนำเรื่องนี้ไปเล่าเพื่อนบ้านของน้าเคย์โกะ ให้อับอายเป็นประจำ มีลูกชาย 1 คนชื่อ ฮิโตชิ
- คันดะโดริ ชิโนบุ ประธานชมรมมวยปล้ำหญิง เพื่อนของนานาโกะ เป็นคนที่ฮำหมัดชอบ แต่ปฏิเสธ เพราะมีความฝันที่ยิ่งใหญ่นั่นคือการเป็นนักมวยปล้ำ
- คิโยมิ เอส ซื่อเล่นว่า เอสจัง เป็นผู้ประกาศข่าวหญิงทางโทรทัศน์ ที่ชินจังหลงใหล คลั่งใคล้มาก ๆ
ตัวละครอื่น ๆ[แก้]
- โนะฮาร่า กิงโนะสึเกะ พ่อของฮิโรชิ คุณปู่ของชินโนซึเกะ หัวล้านหน้าตาคล้ายชินโนซึเกะ เจ้าชู้ กะล่อน ขี้เล่น(แผลง ๆ) ชอบเด็กเอ๊าะ ๆ ไม่รู้จักแก่ ชอบเล่นแกล้งตายจนทำให้มิซาเอะเกือบช็อก
- โนะฮาร่า ซึรุ แม่ของของฮิโรชิ คุณย่าของชินโนซึเกะ เป็นคนสนุกสนานเช่นเดียวกับกิงโนะสึเกะ ซึ่งคุณปู่ของชินจังมักอยู่ในอำนาจ เคยเล่นคอยาวจนมิซาเอะช็อก
- โนะฮาร่า เซมาชิ คุณลุงของชินโนซึเกะ เป็นพี่ชายของฮิโรชิ มีนิสัยขี้เหนียวมาก จนขึ้นคาน
- โคยาม่า โยชิจิ พ่อของมิซาเอะคุณตาของชินโนซึเกะ อดีตครูใหญ่ มักไม่ถูกชะตากับกิงโนะซึเกะ จึงหาเรื่องทะเลาะได้ทุกครั้งเมื่อเจอกัน(และมักจะเจอกันโดยบังเอิญเสียทุกครั้ง)มีนิสัยเคร่งขรึม ยึดขนบธรรมเนียม ต่างจากปู่ของชินจัง
- โคยาม่า ฮิซาเอะ แม่ของมิซาเอะคุณยายของชินโนซึเกะ เป็นคนใจดี คอยประนีประนอมข้อพิพาทระหว่างของโยชิจิกับกิงโนะซึเกะ
- โคยาม่า มาซาเอะ พี่สาวมิซาเอะคุณป้าของชินโนซึเกะ นิสัยขี้เล่น ชอบแกล้งมิซาเอะอยู่เสมอ โดยใช้หน้ากาก แต่ก็แพ้ชินจัง ชอบใส่ชุดกิโมโน
- โคยาม่า มุซาเอะ น้องสาวมิซาเอะคุณน้าของชินโนซึเกะ มีปัญหาทางด้านการเงิน ซึ่งมิซาเอะให้ความช่วยเหลือ จากในหนังสือการ์ตูนตอนหนึ่ง เคยมาอยู่บ้านของชินจังในการ์ตูนเล่มที่ 28 และย้ายออกไปในเล่มที่ 29มีอาชืพเป็นตากล้อง
- ซากุระดะ โมเอโกะ คุณแม่ของเนเน่จัง มักไม่พอใจที่ชินโนซึเกะทำลายความสงบสุขในชีวิตของตนและครอบครัว มักระบายอารมณ์โดยการต่อยตุ๊กตากระต่าย จนติดเป็นนิสัยและทำให้เนเน่จังเลียนแบบโมเอโกะในที่สุด
- คาวามูระ ยาซึโอะ มีฉายาว่า ชีต้า เป็นเด็กห้องกุหลาบ เป็นนักฟุตบอล เป็นคู่ปรับของชินโนซึเกะ มักพ่ายแพ้ให้กับความกะล่อนของชินโนซึเกะบ่อยครั้ง
- ฮิโทชิ เด็กห้องกุหลาบ มีนิสัยแย่ ทำตัวนักเลง ชอบรังแกคนที่อ่อนแอกว่าโดยเฉพาะมาซาโอะคุง
- เทรุโนบุ เด็กห้องกุหลาบ มีนิสัยแย่พอ ๆกับฮิโทชิ ชอบรังแกมาซาโอะคุง จับคู่รังแกกับฮิโทชิ
- แก๊งแมงป่องแดงแห่งไซตามะ เป็นแก๊งนักเรียนม. ปลาย 3 คน ชอบบังเอิญแสดงตัวในสวนสาธารณะเวลาที่กลุ่มชินโนซึเกะ กำลังเล่น ทำให้ถูกนึกว่าเป็นตลกคาเฟ่ มีท่าประหลาด ๆประจำแก๊งค์เสมอ (เรียงจากซ้าย (หัวสิว) มารี (เล็บขบ) ริวโกะ (ตาปลา) โอกิง) แต่มักทำตัวเป็นประโยชน์ ไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใคร เคยช่วยงานที่โรงเรียนอนุบาล ตอนต่อสู้ระหว่างแก๊งได้เพราะชินโนะซิเกะช่วยขัดจังหวะคู่ต่อสู้ของแก๊ง(และมักจะบังเอิญทุกครั้ง)
- มิตจี้และโยชิริงเป็นคู่รักกัน มักจะมีปัญหาให้ครอบครัวโนะฮาร่าอยู่เสมอ
- บูริบูริซาเอมอน/คุณหมูดุ๊กดิ๊ก ตัวละครในจินตนาการของชินโนะซึเกะ ซึ่งชินโนะซึเกะเคยเขียนการ์ตูนเล่นบ่อยครั้ง
- หน้ากากแอ็คชั่น ฮีโร่ในดวงใจของชินโนซึเกะ
- ซากุระ มิมิโกะ นางเอกในหนังเรื่องหน้ากากแอ็กชั่น
- หน้ากากแอ็คชั่นเกิร์ล หน้ากากแอ็คชั่นผู้หญิง ที่โก โกทาโร่(หน้ากากแอ็คชั่นร่างคน) เป็นผู้คัดเลือกมาให้มาทำงานร่วมกัน
- หุ่นยนต์คันตั้ม อะนิเมะหุ่นยนต์ในดวงใจของชินโนซึเกะ
- สาวน้อยเวทมนตร์ โมเอะ-P อะนิเมะประเภทโชโจ ที่ชินโนซึเกะและคาซาม่าชื่นชอบ
นอกจากนี้ ยังมีตัวละครที่อยู่ในหนังสือการ์ตูนด้วย แต่ตัวละครนี้พบไม่บ่อยนัก(เพราะอะนิเมะสร้างไม่ถึง)
- สมโง่ กระบือเรียกพี่ เพื่อนอยู่ที่แฟลตรูหนู (ปรากฏตัวครั้งแรกอยู่เล่ม19) นักศึกษายาจก ชอบแอบขอไปกินข้าวบ้านคนอื่น
- ลิลลี่ โคยูกิ (สมชาย หัวจรดเท้า) กระเทยที่ทำงานอยู่ร้านน้ำชาสาวประเภทสอง
- ยูจัง (เจนจริต ยู) นักแสดงสาวสวยที่มีฝีมือ แต่ถ้าไม่แต่งหน้าก็จะเป็นแค่สาวจิ้มลิ๊มและไม่มีความมั่นใจ
- เจ๊ลำไย มีอันจะกิน เจ้าของแฟลตรูหนู ชอบเล่นกับฮิมาวาริ เป็นคนทำคลอดให้กับคุณครูโยชินาง่า( แต่จริง ๆแล้ว เจ๊ลำไยเป็นคนเกลียดเด็ก เพราะเคยเสียสามีและลูกสาวไปเมื่อ 30 ปีก่อน )
- นายช่างหญ่าย ช่างก่อสร้าง มักจะทำงานเสร็จช้ากว่ากำหนด เพราะถ้าโมโหขึ้นมา จะไม่ทำงานทันที เช่น แกะน้ำจิ้มถั่วหมักไม่ลงถ้วย เป็นแฟนกับหมออ้อย เป็นคนซ่อมบ้านให้กับครอบครัวโนะฮาร่า
- หมออ้อยเป็นพยาบาล เวลาหงุดหงิดจะมาเลียอมยิ้มบนดาดฟ้า
- คุณฮำหมัด เจ้าชายแห่งประเทศอับกาวิตถาร ชอบชิโนบุ แต่ถูกปฏิเสธ ปัจจุบันแต่งงานแล้ว มีองครักษ์ชื่อฮำเหม็ด
- คุณนายมอนโร คุณนายฝรั่งสาวสวยบ้านตรงข้าม ขวัญใจของฮิโรชิ ชอบใช้ให้ฮิโรชิไปทำงานที่บ้าน
- แอ๊บแบ๊ว (เลิศอลัง) ณ ส้นตึก รุ่นน้องของมิซาเอะ คุณแม่วัยกระเตาะ มีลูกสาวชื่อ แอ๊บแหวว (อาสึมิ)
- ลุงหนูผีเจ้าของแฟรน์ไซน์ไก่ย่างสามบวกสองดาว ชินโนะซึเกะชอบเรียกว่า จารย์โยดา เพราะส่วนสูงและหน้าตาคล้ายกัน
- โคจิไอ้หนุ่มก่อสร้าง เป็นแฟนของลูกสาวนายช่างหญ่าย ถ้าเข้าใกล้เมื่อไหร่ นายช่างหญ่ายจะโมโหถึงขนาดไม่ทำงาน
- เซ็นจู เฮย์ฮาจิคุณตาที่มาขอซื้อเจ้าขาวไปเลี้ยง(แต่ก็ให้ชินโนะซึเกะคืนไปอยู่ดี) มีนิสัยใจดี อดีตเป็นนักผจญเพลิงสถิติช่วยชีวิตคน300คน
- อุริมะ คุริโยะ(เซลเรดี้ จากนรก)เป็นพนักงานขายหนังสือฝึกซ้อมหัดเรียนของเด็กอนุบาลที่พยายามจะขายของให้แม่ของชินจังที่ไม่สำเร็จเพราะถูกแม่ของชินจังเข้าใจผิดว่าเป็นคนร้าย เป็นผู้หญิงที่มีเสียงเหมือนกระเทยทำให้ชินจังชอบเรียนว่า พี่สาวกระเทย
การ์ตูนญี่ปุ่นสำหรับเด็กและเยาวชน
การ์ตูนสำหรับเด็กและเยาวชน หมายถึง การ์ตูนที่มีเด็กและเยาวชนที่มีอายุระหว่าง 3-18 ปี เป็นกลุ่มเป้าหมายหลัก การ์ตูนเหล่านี้จึงไม่มีความรุนแรง หรือความลามกอนาจารอยู่เลย โดยอาจสร้างขึ้นมาเพื่อการศึกษา เพื่อให้ความบันเทิง หรือเพื่อเป็นการโฆษณาของเล่นทางอ้อม และอาจแบ่งย่อยออกได้เป็นการ์ตูนสำหรับเด็กผู้ชาย และการ์ตูนสำหรับเด็กผู้หญิง
การ์ตูนสำหรับเด็กผู้ชายในปัจจุบันส่วนมากมีตัวละครหลักเป็นเด็กอายุประมาณ 9-15 ปี และมักมีเนื้อหาเกี่ยวกับการผจญภัยหรือการแข่งขัน "กีฬา" ด้วยของเล่น เช่น รถแข่ง ลูกข่าง เป็นต้น หุ่นยนต์ยักษ์และสัตว์ประหลาดเป็นสิ่งที่พบได้ทั่วไปในการ์ตูนประเภทนี้ เนื้อเรื่องส่วนมากจะเป็นไปในทำนองว่า เด็กธรรมดากลุ่มหนึ่งได้รับหุ่นยนต์ สัตว์ประหลาดผู้ช่วย หรืออุปกรณ์วิเศษอย่างหนึ่งมา และต้องใช้สิ่งนั้นต่อสู้เพื่อพิทักษ์ความสงบสุขของโลกหรือดินแดนวิเศษอีกดินแดนหนึ่ง
การ์ตูนสำหรับเด็กผู้หญิงส่วนใหญ่มักอยู่ในแนวสาวน้อยเวทมนตร์ กล่าวคือเด็กผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งหรือกลุ่มหนึ่งซึ่งมักอยู่ ป.4-ม.6 ได้รับพลังวิเศษอย่างหนึ่งมาและต้องใช้พลังนั้นต่อสู้กับผู้ร้าย หรือไม่ก็ช่วยเหลือเพื่อนและคนที่อยู่รอบข้าง สาวน้อยเวทมนตร์ทุกคนมักจะมีคฑาหรือตลับวิเศษใช้สำหรับแปลงร่างและเสกคาภา และผู้ช่วยเป็นสัตว์ประหลาดผู้ได้ตัวเล็กน่ารัก
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากเอกสารอ้างอิงหรือแหล่งข้อมูล โปรดช่วยพัฒนาบทความนี้โดยเพิ่มแหล่งข้อมูลน่าเชื่อถือ เนื้อหาที่ไม่มีการอ้างอิงอาจถูกคัดค้านหรือนำออก
เครยอนชินจัง[1] (ญี่ปุ่น: クレヨンしんちゃん Kureyon Shinchan ?) (อังกฤษ: Crayon Shin-chan) เป็นการ์ตูนญี่ปุ่น เรื่องและภาพโดยโยชิโตะ อุสึอิ ตีพิมพ์ในประเทศญี่ปุ่นโดยสำนักพิมพ์ Futabasha ในประเทศไทยตีพิมพ์โดยสำนักพิมพ์เนชั่น เอ็ดดูเทนเมนท์ และได้รับการสร้างเป็นแอนิเมชัน ในปีพ.ศ. 2535
ชินจังจอมแก่น เป็นการ์ตูนแนวตลกขบขันเรื่องหนึ่งที่ได้รับความนิยมอย่างมากในประเทศไทย ชินจังเป็นการ์ตูนที่มีลายเส้นง่าย ๆ
เนื้อหา
[ซ่อน]| เครยอนชินจัง | |
| |
| ชื่อไทย | เครยอนชินจัง |
| ชื่อญี่ปุ่น | クレヨンしんちゃん |
| ชื่ออังกฤษ | Crayon Shin-chan |
| ประเภท | เซเน็น |
| แนว | คอมเมดี้ |
| มังงะ | |
| เขียนเรื่อง | โยชิโตะ อุสึอิ |
| สำนักพิมพ์ | ฟุตาบะฉะ เนชั่น เอ็ดดูเทนเมนท์ |
| ลงนิตยสาร | วีคลี่มังงะแอคชั่น |
| เมื่อ | สิงหาคม 2533 – สิงหาคม 2553 |
| จำนวนเล่ม | 50 เล่ม 33 เล่ม |
| ภาพยนตร์การ์ตูนโทรทัศน์ | |
| ผู้กำกับ | มิตซึรุ ฮอนโก (2535-2539) เคอิจิ ฮาระ (2539-2547) ยูจิ มุโต (2547-) |
| ผลิตโดย | ชินเอย์อเนเมชั่น |
| ฉายทาง | อนิแม็กซ์, ทีวีอาซาฮี ช่อง 3 |
| ฉายครั้งแรก | 13 เมษายน 2535 - ปัจจุบัน |
| จำนวนตอน | มากกว่า 2,000 ตอน |
| ส่วนหนึ่งของสารานุกรมการ์ตูนญี่ปุ่น | |
เนื้อเรื่อง[แก้]
เนื้อเรื่องเกี่ยวกับชินจัง (โนะฮาร่า ชิโนสึเกะ; Nohara Shinosuke) เด็กอนุบาลวัย 5 ขวบสุดแก่น มีนิสัยคล้ายคลึงกับพ่อ (ฮิโรชิ) เช่น ชอบผู้หญิงหุ่นดีหน้าตาดี และยังชอบอาบน้ำกับพ่อมาก . แม่ของชินจัง (มิซาเอะ) มีนิสัยขี้เหนียวและขี้อ่อนแอ แต่โมโหง่ายและน่ากลัว.ชินจังมีน้องสาวหนึ่งคนชื่อฮิมาวาริ. ครอบครัวของชินจังเลี้ยงหมาหนึ่งตัว ชื่อเจ้าขาว (ชิโร่). เพื่อน ๆ ของชินจังที่พบในเรื่องบ่อย ๆ คือ คาซาม่าคุง, เนเน่จัง, มาซาโอะคุง, และ โบจัง ชินจังมักมีท่าแปลก ๆ เช่น ท่ามนุษย์ต่างดาวนู้ดครึ่งก้น ท่าที่เอากางเกงในมาครอบหัว โดยทำเหมือนกับว่ามันเป็นหน้ากาก ชินจังชอบดูการ์ตูนหน้ากากแอ็คชั่น เป็นคนที่ชื่นชอบ และชื่นชมในตัวหน้ากากแอ็คชั่นมาก มีขนมโปรดคือ ช็อกโกบิ การละเล่นของชินจังที่โรงเรียนคือ เล่นเป็นยุง เล่นเป็นอึ เล่นซ่อนแอบแบบไม่มีคนหา เล่นแกล้งตายบนหิมะ เล่นพ่อ แม่ ลูก (เมื่อถูกเนเน่จังบังคับ) สูง105.9 หนัก22.8 หมู่เลือด B
ตัวละคร[แก้]
ตัวละครหลัก[แก้]
- โนะฮาร่า ชินโนซึเกะ (อายุ 5 ปี) ตัวละครเอกของเรื่อง มีนิสัยเจ้าชู้ แก่แดด กะล่อน ชื่นชอบสาวสวยหุ่นดีคล้ายฮิโรชิ ชอบเข้าบ้านคนอื่นโดยไม่ได้รับอนุญาต หาเรื่องป่วนได้ทุกเวลา อึ,ฉี่เรื่ยราด มีปัญหาเรื่องออกเสียงและการใช้ภาษาอย่างผิดหลักไวยากรณ์ กระนั้นก็ยังพูดจาฉะฉาน ใช้คำพูดเกินเด็ก แทงใจดำคน ปากอ่อน อ่านใจคนเก่งมาก(ดังพบเห็นได้จากการไปห้างสรรพสินค้า ที่มักจะรู้เล่ห์กลของพนักงานขาย) ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน ชอบทำให้คนอื่นเข้าใจผิดจากการฟังผิด ๆถูก ๆ แต่แท้จริงแล้วเป็นคนที่รักครอบครัวและคนรอบข้างอยู่ ที่สำคัญกว่านั้นสิ่งที่ไม่มีใครพูดถึง คือ ความมีน้ำใจของชินจัง มีความเฉลียวฉลาด กล้าหาญ คิดดีทำดี และสุดท้ายเป็นคนเห็นอกเห็นใจผู้อื่นแถมยังชอบช่วยเหลือผู้ที่เดือดร้อนด้วย แอบชอบนานาโกะ (ความสามารถพิเศษของชินจังคือ มีปฏิกิริยาตอบโต้กับสาวสวยรวดเร็ว ลอกเลียนแบบเก่ง ทำเครื่องแต่งกายเก่ง และเต้นเก่ง)
- โนะฮาร่า ฮิมาวาริ (วัยคลาน) น้องสาวของชินโนซึเกะ ซนมาก มีนิสัยคล้ายมิซาเอะ ชื่นชอบเครื่องประดับและดาราหนุ่มหล่อ ชื่อของฮิมาวาริมาจากการเลือกชื่อโดยการใช้เครื่องบินกระดาษ โดยคำว่า ฮิมาวาริ มาจากชื่อห้องเรียนที่ชินโนซึเกะเรียนอยู่ (ฮิมาวาริ แปลว่า ดอกทานตะวัน)
- โนะฮาร่า มิซาเอะ (อายุ 29 ปี) แม่ของชินโนซึเกะ ชอบใส่กางเกงในสีใส ฉูดฉาด ขนหน้าแข้งดก ท้องลาย พละกำลังเยอะ ก้นเบอะ ทำให้ถูกชินโนะซึเกะนำไปล้อเสมอ นอกจากนั้นยังมีเรื่องอับอายขายหน้าเพื่อนบ้านจากการเล่นกับชินจังอยู่บ่อย ๆ ในการลงโทษชินโนะซึเกะนั้นมีทั้งเบาและหนักเช่น เขกหัว ปั่นหัว (หรือปั่นนรก) หยิกแก้ม หยิกหู แต่ที่หนักที่หนักที่สุดคือ ตีก้น10ทีรวด
- โนะฮาร่า ฮิโรชิ (อายุ 35 ปี) พ่อของชินโนซึเกะ มีอาชีพเป็นพนักงานบริษัท แอบเจ้าชู้และชอบกินเบียร์(ประมาณว่าขาดสักวันจะลงแดง)เลี้ยงดูชินโนซึเกะแบบเพื่อน บางครั้งถูกชินโนะซึเกะแกล้งจนเข้าใจผิดว่านอกใจหลายตอน
- เจ้าขาว (ชีโร่) สุนัข(น่าจะเป็นพันธุ์พุดเดิล)ที่ถูกทิ้ง ซึ่งชินจังนำมาเลี้ยง แต่มักจะไม่ได้รับการเอาใจใส่จากชินจังเท่าที่ควร เช่น ลืมให้อาหาร ไม่พาไปเดินเล่น(จะทำก็ต่อเมื่อมิซาเอะสั่ง) มีนิสัยชอบเก๊กหล่อเมื่อสุนัขตัวเมียเดินผ่าน มีอยู่ตอนหนึ่ง มิซาเอะขายเจ้าขาวไปแต่ก็มาอยู่กันอีกครั้ง แม่ชื่อบอร์ช มีพี่น้องรวมเจ้าขาวด้วยเป็น 4 ตัว มีแฟนชื่อเมงุ
- ซากุราดะ เนเน่ มีชื่อเล่นว่า เนเน่จัง เป็นเด็กสาวในกลุ่มของชินโนซึเกะ มีนิสัยขี้โมโห แก่แดด ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน(โดยเฉพาะครูที่โรงเรียน) แต่ซ่อนไว้โดยการทำนิสัยน่ารัก ชอบเล่นพ่อแม่ลูกเป็นชีวิตจิตใจและบังคับให้คนอื่นเล่นด้วย เนเน่จังจะต่อยตุ๊กตากระต่ายตัวเล็กเป็นการระบายอารมณ์ ซึ่งเลียนแบบมาจากคุณแม่ของเนเน่จังนั่นเอง(หลายคนคาดว่าน่าจะเป็นเจ้าสาวของชินโนะซิเกะในอนาคต)
- คาซามะ โทโอรุ มีชื่อเล่นว่า คาซาม่าคุง เป็นเด็กที่เกิดมาในครอบครัวที่ยุ่งอยู่กับธุรกิจ จึงต้องอยู่ที่แมนชั่น เพื่อให้ สะดวกต่อการย้ายบ้าน จึงทำให้คาซาม่าคุง มีนิสัยขี้โอ่ ชอบอวดร่ำอวดรวยในบางครั้ง และยังติดแม่มาก แต่เป็นเด็กเรียนดีของห้อง เพราะเรียนพิเศษ (บางครั้งก็ไม่อยากเรียน) มักถูกชินโนซึเกะแซวเล่นและคอยปั่นป่วนตลอดเวลา เลยทำให้ไม่กล้าเปิดเผยความชอบส่วนตัวสักเท่าไหร่ (เช่นชอบการ์ตูนสาวน้อยเวทมนตร์ โมเอะ-P) เกรงจะถูกชินโนซึเกะเอาไปล้อ จริง ๆ แล้วเป็นเพื่อนที่สนิทกับชินจังมาก ชอบแต่งคอสเพลย์เนตัวละครหญิง ในปี2010อยู่มหาวิทยาลัยโตเกียว
- ซาโต้ มาซาโอะ มีชื่อเล่นว่า มาซาโอะคุง เป็นเด็กผมโล้น มีนิสัยขี้ระแวง ขี้แย อ่อนแอ ถูกหลอกง่ายจึงมักถูกเพื่อน ๆลากไปสร้างวีรกรรมเสมอ ๆ แต่บางครั้งก็ดูเข้มแข็งขึ้น(จะเห็นได้ชัดจากฉบับการ์ตูนภาพยนตร์) มักถูกเด็กประถมรังแกบ่อยครั้ง มีฉายาว่า หัวข้าวปั้น หลงรักไอย์จังอย่างโงหัวไม่ขึ้น ถึงแม้ว่าเจ้าตัวจะหลงรักชินโนะซิเกะก็ตาม
- โบ เป็นเด็กที่พูดน้อยและตัวสูงที่สุดในกลุ่ม ลักษณะเด่นคือ มีน้ำมูกไหลย้อยตลอดเวลาและพูดแค่คำว่า "โบ" มีความลับอยู่ในเรื่องครอบครัว เพราะไม่ปรากฏพ่อแม่โบจังเลย (มีตอนที่กลุ่มชินจังพยายามตามสืบหาพ่อแม่ของโบจัง แต่ไม่สำเร็จ) มีความเก่งด้านศิลปะเชิงนามธรรม ได่รับรางวัลประกวดวาดภาพหลายครั้ง เช่น หัวใจของอีกา ชอบสะสมหินรูปร่างแปลก ๆ
- ซึโอโตเมะ ไอย์ มีชื่อเล่นว่า ไอย์จัง เป็นคุณหนูลูกเศรษฐี เป็นทั้งเพื่อนและคู่กัดของเนเน่จัง ปรากฏตัวในหนังสือการ์ตูนเล่มที่ 16 มักจะชอบพูดจาเกี่ยวกับเรื่องฐานะ ซึ่งทำให้มีปัญหากับเนเน่จังอยู่บ่อยครั้ง หลงรักชินโนะซึเกะมาก แต่เจ้าตัวไม่สนใจ มีความสามารถพิเศษในการจัดงานต่าง ๆ (โดยใช้บอดี้การ์ด) และทำให้เด็กผู้ชายคนอื่น ๆตกหลุมรักได้
ตัวละครรอง[แก้]
- โอฮาร่า นานาโกะ ชินโนซึเกะมักเรียกเธอว่า พี่นานาโกะ เป็นเพื่อนบ้านของชินโนะซึเกะ มีคุณพ่อเป็นนักเขียนนิยายชื่อดัง(ซีรีส์สดใส) ซึ่งหวงลูกสาวมาก ไปไหนต้องตามไปด้วย นานาโกะเป็นคนที่น่ารัก และเป็นคนที่ชินโนะซึเกะแอบชอบด้วย มีความฝันอยากเป็นครูโรงเรียนอนุบาล
- ครูโยชินาง่า มิโดริ (อิชิซากะ มิโดริ) ครูประจำชั้นห้องฮิมาวาริ มักเหนื่อยหน่ายใจกับพฤติกรรมของชินโนซึเกะ แต่ภูมิใจที่ได้สอนเด็ก ๆจอมซนพวกนี้ ภายหลังได้แต่งงานกับ อิชิซากะ จุนอิจิ โดยมีพ่อสื่อแม่สื่อคือกลุ่มของชินโนซึเกะ แต่งงานที่โรงเรียนอนุบาล ท่ามกลางสายฝน ปัจจุบันมีลูกสาว ชื่อ โมโมะ (ซึ่งคนทำคลอดคือ ชินจัง กับ เจ๊ลำไย)
- ครูมัตสึซากะ อุเมะ ครูประจำชั้นห้องกุหลาบ มาจากโกะคิบะระ มีลักษณะคล้ายสาวสวยไฮโซ ด่าเก่ง ปากจัด ขี้โอ่ นิสัยแย่มาก และชอบต่อล้อต่อเถียงกับโยชินนาง่า บ่อยครั้ง มีจุดอ่อนเรื่องหาแฟนไม่ได้ (แม้ว่าจะมีคนรักอยู่แล้วก็ตาม) และเรื่องการเป็นสาวโสด กำลังคอยหาดูใจกับหมอเกียวดะ โทคุโร่ ซึ่งตอนนี้ไปทำวิจัยขุดซากฟอสซิลไดโนเสาร์อยู่ต่างประเทศ - - ภายหลังในเครยอนชินจัง เล่มที่ 31 จากการวางระเบิดก่อการร้ายได้เกิดโศกนาฏกรรมขึ้นเมื่อคุณหมอโทคุโร่ซึ่งกลับไปขุดฟอสซิลหน้าหมูเซารัส (รอบ 2) ได้เสียชีวิตลง ความรักของครูอุเมะกับหมอโทคุโร่จึงเหลือเพียงภาพความทรงจำ
- ครูอาเงโอะ มาซึมิ ครูผู้มี2บุคลิก โดยเมื่อใส่แว่นจะมีท่าทางสงบเสงี่ยม เรียบร้อยและไม่กล้าแสดงออก แต่เมื่อถอดแว่นออกจะเปลี่ยนเป็นคนละคน เก่งทางด้านคอมพิวเตอร์ แอบทำเว็บไดอารี่เป็นของตนเองแต่กลุ้มใจที่ไม่มีใครเข้ามาดูเลยสักคนเนื่องจากไม่กล้าบอกว่าตนเองมีเว็บไซต์
- ครูใหญ่ ทาคาคูระ บุนตะ ครูใหญ่แห่งโรงเรียนอนุบาลฟุตาบะ มีหน้าตาคล้ายนักเลงยากูซ่าระดับหัวหน้าแก๊งค์ ทำให้ทุกคน(รวมถึงตัวเอง)กลัว แต่จริง ๆแล้วเป็นคนใจดี
- คุณนาย ทาคาคูระ โฮโบะเค็น ภรรยาของคุณครูใหญ่
- เคย์โกะ เป็นเพื่อนสนิทของมิซาเอะ มีสามีอายุน้อยกว่า(ชินจังและมิซาเอะคิดว่าไปหลอกแต่งงาน)ชินจังมักจะนำเรื่องนี้ไปเล่าเพื่อนบ้านของน้าเคย์โกะ ให้อับอายเป็นประจำ มีลูกชาย 1 คนชื่อ ฮิโตชิ
- คันดะโดริ ชิโนบุ ประธานชมรมมวยปล้ำหญิง เพื่อนของนานาโกะ เป็นคนที่ฮำหมัดชอบ แต่ปฏิเสธ เพราะมีความฝันที่ยิ่งใหญ่นั่นคือการเป็นนักมวยปล้ำ
- คิโยมิ เอส ซื่อเล่นว่า เอสจัง เป็นผู้ประกาศข่าวหญิงทางโทรทัศน์ ที่ชินจังหลงใหล คลั่งใคล้มาก ๆ
ตัวละครอื่น ๆ[แก้]
- โนะฮาร่า กิงโนะสึเกะ พ่อของฮิโรชิ คุณปู่ของชินโนซึเกะ หัวล้านหน้าตาคล้ายชินโนซึเกะ เจ้าชู้ กะล่อน ขี้เล่น(แผลง ๆ) ชอบเด็กเอ๊าะ ๆ ไม่รู้จักแก่ ชอบเล่นแกล้งตายจนทำให้มิซาเอะเกือบช็อก
- โนะฮาร่า ซึรุ แม่ของของฮิโรชิ คุณย่าของชินโนซึเกะ เป็นคนสนุกสนานเช่นเดียวกับกิงโนะสึเกะ ซึ่งคุณปู่ของชินจังมักอยู่ในอำนาจ เคยเล่นคอยาวจนมิซาเอะช็อก
- โนะฮาร่า เซมาชิ คุณลุงของชินโนซึเกะ เป็นพี่ชายของฮิโรชิ มีนิสัยขี้เหนียวมาก จนขึ้นคาน
- โคยาม่า โยชิจิ พ่อของมิซาเอะคุณตาของชินโนซึเกะ อดีตครูใหญ่ มักไม่ถูกชะตากับกิงโนะซึเกะ จึงหาเรื่องทะเลาะได้ทุกครั้งเมื่อเจอกัน(และมักจะเจอกันโดยบังเอิญเสียทุกครั้ง)มีนิสัยเคร่งขรึม ยึดขนบธรรมเนียม ต่างจากปู่ของชินจัง
- โคยาม่า ฮิซาเอะ แม่ของมิซาเอะคุณยายของชินโนซึเกะ เป็นคนใจดี คอยประนีประนอมข้อพิพาทระหว่างของโยชิจิกับกิงโนะซึเกะ
- โคยาม่า มาซาเอะ พี่สาวมิซาเอะคุณป้าของชินโนซึเกะ นิสัยขี้เล่น ชอบแกล้งมิซาเอะอยู่เสมอ โดยใช้หน้ากาก แต่ก็แพ้ชินจัง ชอบใส่ชุดกิโมโน
- โคยาม่า มุซาเอะ น้องสาวมิซาเอะคุณน้าของชินโนซึเกะ มีปัญหาทางด้านการเงิน ซึ่งมิซาเอะให้ความช่วยเหลือ จากในหนังสือการ์ตูนตอนหนึ่ง เคยมาอยู่บ้านของชินจังในการ์ตูนเล่มที่ 28 และย้ายออกไปในเล่มที่ 29มีอาชืพเป็นตากล้อง
- ซากุระดะ โมเอโกะ คุณแม่ของเนเน่จัง มักไม่พอใจที่ชินโนซึเกะทำลายความสงบสุขในชีวิตของตนและครอบครัว มักระบายอารมณ์โดยการต่อยตุ๊กตากระต่าย จนติดเป็นนิสัยและทำให้เนเน่จังเลียนแบบโมเอโกะในที่สุด
- คาวามูระ ยาซึโอะ มีฉายาว่า ชีต้า เป็นเด็กห้องกุหลาบ เป็นนักฟุตบอล เป็นคู่ปรับของชินโนซึเกะ มักพ่ายแพ้ให้กับความกะล่อนของชินโนซึเกะบ่อยครั้ง
- ฮิโทชิ เด็กห้องกุหลาบ มีนิสัยแย่ ทำตัวนักเลง ชอบรังแกคนที่อ่อนแอกว่าโดยเฉพาะมาซาโอะคุง
- เทรุโนบุ เด็กห้องกุหลาบ มีนิสัยแย่พอ ๆกับฮิโทชิ ชอบรังแกมาซาโอะคุง จับคู่รังแกกับฮิโทชิ
- แก๊งแมงป่องแดงแห่งไซตามะ เป็นแก๊งนักเรียนม. ปลาย 3 คน ชอบบังเอิญแสดงตัวในสวนสาธารณะเวลาที่กลุ่มชินโนซึเกะ กำลังเล่น ทำให้ถูกนึกว่าเป็นตลกคาเฟ่ มีท่าประหลาด ๆประจำแก๊งค์เสมอ (เรียงจากซ้าย (หัวสิว) มารี (เล็บขบ) ริวโกะ (ตาปลา) โอกิง) แต่มักทำตัวเป็นประโยชน์ ไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใคร เคยช่วยงานที่โรงเรียนอนุบาล ตอนต่อสู้ระหว่างแก๊งได้เพราะชินโนะซิเกะช่วยขัดจังหวะคู่ต่อสู้ของแก๊ง(และมักจะบังเอิญทุกครั้ง)
- มิตจี้และโยชิริงเป็นคู่รักกัน มักจะมีปัญหาให้ครอบครัวโนะฮาร่าอยู่เสมอ
- บูริบูริซาเอมอน/คุณหมูดุ๊กดิ๊ก ตัวละครในจินตนาการของชินโนะซึเกะ ซึ่งชินโนะซึเกะเคยเขียนการ์ตูนเล่นบ่อยครั้ง
- หน้ากากแอ็คชั่น ฮีโร่ในดวงใจของชินโนซึเกะ
- ซากุระ มิมิโกะ นางเอกในหนังเรื่องหน้ากากแอ็กชั่น
- หน้ากากแอ็คชั่นเกิร์ล หน้ากากแอ็คชั่นผู้หญิง ที่โก โกทาโร่(หน้ากากแอ็คชั่นร่างคน) เป็นผู้คัดเลือกมาให้มาทำงานร่วมกัน
- หุ่นยนต์คันตั้ม อะนิเมะหุ่นยนต์ในดวงใจของชินโนซึเกะ
- สาวน้อยเวทมนตร์ โมเอะ-P อะนิเมะประเภทโชโจ ที่ชินโนซึเกะและคาซาม่าชื่นชอบ
นอกจากนี้ ยังมีตัวละครที่อยู่ในหนังสือการ์ตูนด้วย แต่ตัวละครนี้พบไม่บ่อยนัก(เพราะอะนิเมะสร้างไม่ถึง)
- สมโง่ กระบือเรียกพี่ เพื่อนอยู่ที่แฟลตรูหนู (ปรากฏตัวครั้งแรกอยู่เล่ม19) นักศึกษายาจก ชอบแอบขอไปกินข้าวบ้านคนอื่น
- ลิลลี่ โคยูกิ (สมชาย หัวจรดเท้า) กระเทยที่ทำงานอยู่ร้านน้ำชาสาวประเภทสอง
- ยูจัง (เจนจริต ยู) นักแสดงสาวสวยที่มีฝีมือ แต่ถ้าไม่แต่งหน้าก็จะเป็นแค่สาวจิ้มลิ๊มและไม่มีความมั่นใจ
- เจ๊ลำไย มีอันจะกิน เจ้าของแฟลตรูหนู ชอบเล่นกับฮิมาวาริ เป็นคนทำคลอดให้กับคุณครูโยชินาง่า( แต่จริง ๆแล้ว เจ๊ลำไยเป็นคนเกลียดเด็ก เพราะเคยเสียสามีและลูกสาวไปเมื่อ 30 ปีก่อน )
- นายช่างหญ่าย ช่างก่อสร้าง มักจะทำงานเสร็จช้ากว่ากำหนด เพราะถ้าโมโหขึ้นมา จะไม่ทำงานทันที เช่น แกะน้ำจิ้มถั่วหมักไม่ลงถ้วย เป็นแฟนกับหมออ้อย เป็นคนซ่อมบ้านให้กับครอบครัวโนะฮาร่า
- หมออ้อยเป็นพยาบาล เวลาหงุดหงิดจะมาเลียอมยิ้มบนดาดฟ้า
- คุณฮำหมัด เจ้าชายแห่งประเทศอับกาวิตถาร ชอบชิโนบุ แต่ถูกปฏิเสธ ปัจจุบันแต่งงานแล้ว มีองครักษ์ชื่อฮำเหม็ด
- คุณนายมอนโร คุณนายฝรั่งสาวสวยบ้านตรงข้าม ขวัญใจของฮิโรชิ ชอบใช้ให้ฮิโรชิไปทำงานที่บ้าน
- แอ๊บแบ๊ว (เลิศอลัง) ณ ส้นตึก รุ่นน้องของมิซาเอะ คุณแม่วัยกระเตาะ มีลูกสาวชื่อ แอ๊บแหวว (อาสึมิ)
- ลุงหนูผีเจ้าของแฟรน์ไซน์ไก่ย่างสามบวกสองดาว ชินโนะซึเกะชอบเรียกว่า จารย์โยดา เพราะส่วนสูงและหน้าตาคล้ายกัน
- โคจิไอ้หนุ่มก่อสร้าง เป็นแฟนของลูกสาวนายช่างหญ่าย ถ้าเข้าใกล้เมื่อไหร่ นายช่างหญ่ายจะโมโหถึงขนาดไม่ทำงาน
- เซ็นจู เฮย์ฮาจิคุณตาที่มาขอซื้อเจ้าขาวไปเลี้ยง(แต่ก็ให้ชินโนะซึเกะคืนไปอยู่ดี) มีนิสัยใจดี อดีตเป็นนักผจญเพลิงสถิติช่วยชีวิตคน300คน
- อุริมะ คุริโยะ(เซลเรดี้ จากนรก)เป็นพนักงานขายหนังสือฝึกซ้อมหัดเรียนของเด็กอนุบาลที่พยายามจะขายของให้แม่ของชินจังที่ไม่สำเร็จเพราะถูกแม่ของชินจังเข้าใจผิดว่าเป็นคนร้าย เป็นผู้หญิงที่มีเสียงเหมือนกระเทยทำให้ชินจังชอบเรียนว่า พี่สาวกระเทย
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)